Kościoł Rzymsko-Katolicki na Ukrainie liczy 7 diecezji (archidiecezja Lwowska , diecezje: Kijowsko-Żytomierska , Kamieniecko-Podolska , Łucka , Mukaczewska , Charkowsko-Zaporoska i Odessko-Symferopolska) , 804 parafii, ma 11 biskupów i 3 wyższe seminarium duchowne (Lwowskie w Brzuchowicach, Kijowsko-Żytomierskie w Worzelu i Kamieniecko-Podolskie w Gródku). <


Lwowskie kościoły AD 2004

ARCHIDIECEZJA LWOWSKA

Gazeta Lwowska z 30 kwietnia 2004


Święci patronowie Archidiecezji Lwowskiej to - Najświętsza Maryja Panna Łaskawa, błogosławiony Jakub Strzemię oraz Arcybiskup-Wyznawca.

Ordynariuszem archidiecezji jest kardynał Marian Jaworski, arcybiskup metropolita lwowski. Ks. kardynał jest także Przewodniczącym Konferencji Rzymsko-Katolickiego Episkopatu Ukrainy. Posiada tytuł doktora teologii i filozofii, jest profesorem zwyczajnym Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie, dr honoris causa Ruhr Universität w Bochum (1985), dr honoris causa Uniwersytetu Kardynała Stefanii Wyszyńskiego w Warszawie. Kardynał Jaworski jest członkiem Komitetu Prezydialnego Papieskiej Rady ds. Rodziny, członkiem Kongregacji ds. Duchowieństwa, członkiem Papieskiej Akademii ds. Duchowieństwa, członkiem Papieskiej Akademii św. Tomasza z Akwinu w Rzymie.

Ks. kardynał urodził się 21.08.1926 r. we Lwowie. Wyświęcony na kapłana 25.06.1950 r. w Kalwarii Zebrzydowskiej. Konsekrowany na biskupa 23.06.1984 r. w Krakowie. Mianowany Metropolitą lwowskim 16.01.1991 r. Mianowany kardynałem 21.02.1998 r. ogłoszony kardynałem 28.01.2001 r. Ks. kardynał obchodzi imieniny 8 września.

Biskupami pomocniczymi Lwowskiej archidiecezji są Marian Buczek i Leon Mały.

Ks. biskup Marian Buczek urodzony 14.03.1953 r. w Cieszanowie, archidiecezja lwowska. Wyświęcony na kapłana 16.06.1979 r. w Cieszanowie. Mianowany biskupem pomocniczym metropolity lwowskiego 04.05.2002 r., wyświęcony na biskupa 20.06.2002 r. we Lwowie. Przewodniczący ds. Rodziny. Imieniny obchodzi ks. biskup 8 września.

Ks. biskup Leon Mały urodzony 17.08.1958 r., w Barze, woj. winnickie, diecezja kamieniecko-podolska. Wyświęcony na kapłana 07.06.1984 r. we Lwowie, dr teologii. Mianowany biskupem pomocniczym metropolity lwowskiego 04.05.2002r.. wyświęcony na biskupa 20.06.2002 r. we Lwowie. Jest Przewodniczącym Komisji Episkopatu ds. Zakonów i Zgromadzeń Żeńskich. Swoje imieniny świętuje ks. biskup 10 listopada.

We Lwowie jest czynnych 7 kościołów i kaplic:

  1. kościół św. Antoniego, ul. Łyczakowska 49 a;
  2. katedra, czyli Bazylika Metropolitalna pw. Wniebowzięcia NMP, pl. Katedralny 1;
  3. kościół pw. św. Marii Magdaleny, ul. Stepana Bandery 8 (kościół służy jako sala muzyki organowej),
  4. kościół pw. Matki Bożej Gromnicznej i Ofiarowania Pańskiego, ul. Winnyczenki 30 a;
  5. Lwów-Rzęsna. ul. Brzuchowicka 119 a, tymczasowa kaplica pw. Miłosierdzia Bożego,
  6. nowy kościół w budowie od 2002 r. Lwów-Sichów ul. Oswicka 4, kaplica pw. św. Michała Archanioła;
  7. Lwów-Zboiska, ul. Kupalska 11, pw. Matki Bożej Nieustającej Pomocy, kościół w budowie od 1998 r.. Msza św. jest sprawowana w dolnej kaplicy.

W wymienionych świątyniach pracuje, szesnastu kapłanów oraz jeden diakon stały. Obowiązki administratora parafii pw. św. Marii Magdaleny pełni ks. bp Leon Mały. Archidiecezja posiada 273 czynne kościoły i kaplice, w których pracuje 145 kapłanów diecezjalnych i zakonnych. Najmłodszy kapłan, to ks. Mikołaj Leskiw - ma 25 lat, a wyświęcony na kapłana w 2003 roku. Najmłodszy ksiądz, pracujący we Lwowie ks. Marian Skowyra. urodzony w 1978 roku, ale ma więcej lat kapłaństwa, bo wyświęcony na kapłana w 2002 roku. Najstarszy kapłan natomiast ma 87 lat. Jest nim ks. Ludwik Rutyna z Buczacza, święcenia kapłańskie otrzymał w 1941 r. Najbliżej do nas - w Mościskach mieszka i pracuje ojciec Władysław Ziober, redemptorysta. O. Władysław ma 80 lat. święcenia kapłańskie otrzymał w 1953 r. w Tuchowie.

Archidiecezja lwowska słynie z miejsc świętych - z sanktuariów.

  • Sanktuarium Matki Boskiej Łaskawej oraz sanktuarium Bożego Miłosierdzia znajduje się w Bazylice Metropolitalnej we Lwowie.
  • Sanktuarium św. Antoniego z Padwy - w kościele oo. Franciszkanów również we Lwowie.
  • Sanktuarium Matki Bożej „Piastunki ludzkich nadziei" mieści się w kościele p. w. Narodzenia Matki Bożej w Stryju,
  • Sanktuarium Pana Jezusa Konającego z Milatyna -w kościele p. w. Wniebowzięcia NMP w Kamionce Buskiej.
  • Sanktuarium Matki Bożej Fatimskiej -kościół p. w. Matki Bożej Fatimskiej w Krysowicach (dekanat Mościski).
  • Sanktuarium Matki Bożej Nieustającej Pomocy - kościół p. w. św. Katarzyny Aleksandryjskiej w Mościskach oraz
  • Sanktuarium Matki Bożej Rudeckiej, które mieści się w kościele pw. Wniebowzięcia NMP w Rudkach (dekanat Sambor).

Lwowska archidiecezja ma swoje Wyższe Seminarium Duchowne, które znajduje się w Brzuchowicach. Rektorem seminarium jest ks. kardynał Marian Jaworski. Wicerektorem -ks. kanonik Kazimierz Halimurka. Moderator i prefekt studiów ks. dr Mirosław Hanuś. Prefekci alumnów: ks. Michał Duszenko oraz ks. lic Włodzimierz Kuśnierz, ojciec duchowny; ks. lic Jacek Waligura. W seminarium studiuje 68 alumnów, w tym ośmiu - z diecezji łuckiej, jedenastu ze zgromadzenia księży pallotynów, a trzech - z zakonu ojców bazylianów. Pięciu diakonów przygotowuje się w tym roku do święceń kapłańskich. Około 45 wykładowców przekazuje klerykom wiedzę teologiczno-filozoficzną, wykłada prawo kanoniczne, liturgię. Są również lekcje języków obcych, retoryki, muzyki i śpiewu, ćwiczenia katechetyczne. Seminarium posiada bogatą bibliotekę naukową, kaplicę oraz wszystkie potrzebne środki do wszechstronnej formacji intelektualnej i duchowej.

Maria Basza <


Ks. Kardynał Marian Jaworski

Arcybiskup metropolita lwowski

  • - Urodził się 21.08.1926 r. we Lwowie
  • - 1945 - Po ukończeniu szkoły średniej wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego we Lwowie, przesiedlony do Polski do Kalwarii Zebrzydowskiej:
  • 25.06.1950 - Święcenia kapłańskie w Kalwarii Zebrzydowskiej koło Krakowa; wikariusz parafii Basznia koło Lubaczowa;
  • 1952 - Doktorat z teologii na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie; wikariusz w parafii Poronin;
  • 1954 - Doktorat z filozofii na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim;
  • 1965 - Habilitacja z filozofii religii w Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie;
  • 1970 - 1984 - Sekretarz Rady Naukowej Episkopatu Polski;
  • 1976 - 1981 - Dziekan Papieskiego Wydziału Teologicznego w Krakowie;
  • 1981 - 1987 - Rektor Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie;
  • 24.05.1984 - Biskup tytularny Lambesi, administrator apostolski archidiecezji w Lubaczowie;
  • 23.06.1984 - Konsekrowany w Krakowie na Wawelu:
  • 1985 - Doctor honoris causa uniwersytetu w Bochum (Niemcy)
  • 1987 - Konsultor Kongregacji d.s. Wychowania Katolickiego;
  • 16.01.1991 - Arcybiskup metropolita lwowski;
  • 1992 - Przewodniczący Konferencji Episkopatu Rzymskokatolickiego Ukrainy;
  • 1996 - 1998 - Administrator apostolski diecezji łuckiej;
  • 1997 - Rektor Wyższego Seminarium Duchownego we Lwowie—Brzuchowicach;
  • 1999 - Członek prezydium Papieskiej Rady ds Rodziny;
  • 28.01.2001 - Ogłoszony kardynałem Kościoła Rzymskiego;
  • 28.05.2002 - Doktor honoris causa Uniwersytetu w Warszawie; <


    Ks. Marian Buczek

    Wikariusz Generalny, biskup pomocniczy lwowski

  • Urodził się 14.03.1953 r. w Cieszanowie, w archidiecezji lwowskiej
  • 1973 - 1979 - Po ukończeniu szkoły średniej wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego w Przemyślu;
  • 16.06.1979 - Otrzymał święcenia kapłańskie w Cieszanowie z rąk bpa Mariana Rechowicza administratora postolskiego archidiecezji w Lubaczowie;
  • 1979 - 1983 - Sekretarz bpa Mariana Rechowicza administratora apostolskiego archidiecezji w Lubaczowie;
  • 01.08.1979 - Notariusz kurii arcybiskupiej w Lubaczowie
  • 1984 - 1991 - Sekretarz bpa Mariana Jaworskiego administratora apostolskiego archidiecezji w Lubaczowie;
  • 21.12.1988 - Wicekanclerz kurii arcybiskupiej w Lubaczowie;,
  • 16.01.1991 -Przybył do Lwowa wraz z arcybiskupem Marianem Jaworskim; kanclerz kurii metropolitalnej we Lwowie; "
  • 28.02.1992 - Sekretarz Rzymsko-KatolickieJ Konferencji Episkopatu Ukrainy;
  • 04-05.2002 - Mianowany przez Ojca Świętego Jana Pawła II biskupem pomocniczym lwowskim
  • 20.06.2002 - Konsekrowany przez kardynała Mariana Jaworskiego w katedrze lwowskiej;
  • 27.09.2002 - Przewodniczący Komisji Rodzin; <


    Ks. Leon Mały

    Biskup pomocniczy lwowski

  • Urodził się 17.08.1958 r. w Barze, woj. winnickie, diecezja kamieniecko-podolska
  • 1977 - 1984 - Po zakończeniu średniej szkoły studiował teologię i filozofię w podziemnym seminarium pod kierunkiem ks. dr Henryka MOSINGA, założyciela świeckiego instytutu św. Wawrzyńca „Pomocników Kościoła";
  • 07.06.1984 - Wyświęcony na kapłana we Lwowie przez bpa Jana Cieńskiego;
  • 1984 - 1990 - Pomagał ks. Henrykowi Mosingowi w pracy duszpasterskiej, pracował na Podolu jak podróżujący duszpasterz, pracował na południu Ukrainy m.in. w Bruhiłowie, oraz na terenie Rosji;
  • 1990 - 1995 - Proboszcz w Chersoniu;
  • 1995 - 2000 - Studiował na Papieskim Uniwersytecie św. Krzyża w Rzymie, gdzie obronił pracę doktorską z teologii dogmatycznej pt. „Eklezologia w dziełach Józefa Bilczewskiego, 1860-1923 r";
  • 2000 - Powrócił do Lwowa i został skierowany na stanowisko Prefekta Wyższego Seminarium Duchownego we Lwowie, profesor teologii dogmatycznej we Lwowie i Gródku Podolskim;
  • 2000 - Administrator parafii Marii Magdaleny we Lwowie;
  • 04.05.2002 - Mianowany przez Ojca Świętego Jana Pawła II biskupem pomocniczym lwowskim
  • 20.06.2002 - Konsekrowany przez kardynała Mariana Jaworskiego w katedrze lwowskiej;
  • 06.06.2003 - Przewodniczący komisji zakonów żeńskich. <


    Biskup Rafał Władysław KIERNICKI OFM Conv

    (1912-1995)

    Pisząc o kościele lwowskim nie sposób nie wspomnieć o jakże wspaniałej postaci Ojca Rafała - księdza Władysława Kiernickiego, który od 1948 roku - tuż po zwolnieniu z sowieckiego łagru - przez cały czas powojennych sowieckich represji Kościoła we Lwowie sprawował posługę duszpasterską w Katedrze Lwowskiej. Zmarły 9 lat temu kapłan jest ciągle żywy w pamięci Rodaków.

    Warto przeczytać także inne teksty o Ojcu Rafale:

  • Janusz M. Paluch - Biskup Władysław Kiernicki - Ojciec Rafał
  • Zofia Sokolnicka-Izdebska - "Historia Kościoła we Lwowie od 1939 roku"
  • Jurij Smirnow -Materiały archiwalne dotyczące studiów uniwersyteckich ojca Rafała Kiernickiego

    Poniżej przedstawiam kilka dat i faktów z życia i duszpasterskiej misji Ojca Rafała, zaczerpniętych ze strony internetowej Archidiecezji Lwowskiej

  • Urodził się 3 maja 1912 roku w Kułaczkowcach, niedaleko Kołomyji w woj. stanisławowskim
  • 29.06.1939 Przyjął święcenia kapłańskie we Lwowie
  • 1940-1944 Pracę w parafii lwowskiej Chrystusa Króla łączył podczas okupacji niemieckiej z działalnością podziemną w Armii Krajowej, byl łącznikiem.
  • 1944-1948 Aresztowany przez NKWD za działalność patriotyczną był więziony w Charkowie, Riazaniu i Griazowcu, po czym został skazany na pobyt w łagrze.
  • W roku 1948 został zwolniony z łagru i otrzymał pozwolenie na pracę w katedrze lwowskiej . Jego bracia i siostry wzywali go do Polski na dobrą parafię, lecz odpowiedział im, że jego miejsce jest na Ukrainie. Odprawiał Msze św., spowiadał, odwiedzał chorych, pomagał słowem i czynem ludziom różnego wyznania i różnej narodowości. Np. 7 kwietnia 1952r., w święto greckokatolickie Zwiastowania NMP do katedry do spowiedzi przyszła cała wioska Skwarzawa, z okolic Żółkwi. Ojciec Rafał pracował cały dzień i wyspowiadał 410 osób. W roku 1975, mając już 63 lata, w ciągu pół roku sam pełnił posługę duszpasterską w katedrze: codziennie odprawiał trzy Msze św., oprocz tego sprawował pogrzeby, odwiedział chorych, wyjeżdżał z pomocą duszpasterską na prowincję. W niedziele i święta odprawiał 4 Msze św., głosił kazania. Codziennie o godz. 6:30 był już w katedrze. Odznaczał się nadzwyczajną punktualnością - Msze św. rozpoczynał co do sekundy. Nie miał czasu dla siebie, nigdy nie miał urlopu, odpoczywał tylko wtedy, kiedy chorował. Przeżył 7 operacji, miał chore nogi; cierpiał ból, lecz nie użalał się. Ojciec KIERNICKI ciągle był zagrożony aresztowaniem, narażając się na niebiezpieczeństwo żartował, że najbardziej niebiezpieczne jest łóżko, bo w nim umiera większość ludzi; nie zważając na zakaz, spowiadał dzieci, pomagał księżom greckokatolickim i opiekowal sie wiernymi nie mającymi prawa do oficjalnego funkcjonowania (według decyzji władz sowieckich Kościół Greckokatolicki podlegał likwidacji) Kościoła. Śledzili go enkawudziści, wiedzieli gdzie przebywa, o czym mówi w kazaniach i rozmowach prywatnych, jakie książki czyta. "Życzliwi" pisali na niego donosy, anonimy, paszkwile. Otwarcie szantażowali, chcąc go złamać moralnie. A on z Bogiem w sercu ... modlił się za krzywdzicieli. Najcięższymi dla Kościola były lata, kiedy jego oraz innych księży za osobistym nakazem CHRUSZCZOWA usunięto z pracy duszpasterskiej w kościołach. Wierni nie załamując rąk zbierali podpisy, pisali do Kijowa i Moskwy prośby, broniąc księdza. O. Rafał mężnie znosił ciosy i w ciągu 8 lat mimo niemożności pracy w katedrze nie zaprzestał służby duszpasterskiej. Pracując jako stróż w Parku Stryjskim (jak wspominała spotkana przeze mnie we Lwowie w 2000 roku starsza juz wiekiem Polka, w zamiataniu alejek parku dzielnie pomagali mu wierni), pełniąc dyżur w przychodni przeciwgruźliczej, w innych instytucjach, - zawsze ukradkiem sprawował swoją posługę kapłańską; nie zważając na zakaz spowiadał wiernych w bocznych kaplicach katedry lwowskiej lub odprawiał msze św. przy zamknętych drzwiach w kościele św. Antoniego.

    I jeszcze fragment wspomnień pani Krystyny Czajkowskiej z jej pobytu naukowego we Lwowie w roku 1958, opublikowanych w najnowszym (2004/2) numerze kwartalnika Cracovia-Leopolis:

      [...] Taką postacią numer jeden ówczesnego Lwowa był o. Rafał Kiernicki. Dla mnie po latach było wielkim zaskoczeniem, że ten ksiądz, który był tak zapracowany, całymi dniami siedział w konfesjonale i spowiadał ludzi, tak schorowany opowiadano o jego opuchniętych nogach, że ledwo chodzi, szykanowany, pozbawiano go możliwości pracy jako duchownego potem działał jeszcze jako biskup i był w stanie dzięki Bożej pomocy to wszystko przetrwać! Kilka razy z nim rozmawiałam. Opowiadał rzeczy wstrząsające. Przyjeżdżali do niego ludzie z odległych stron Rosji. Oni zbierali pieniądze, oszczędzali urlop i kiedy już mogli, jechali do niego całymi rodzinami, np. spod Władywostoku! Właśnie stamtąd przyjechała kiedyś do niego cała wielopokoleniowa rodzina zesłańców polskich, którą chrzcił, udzielał ślubów, może nawet bierzmował... Ludzie przez kilkanaście lat nie mieli kontaktu z kościołem, kapłanem, Polską... To są jego słowa: Miałem ochotę przed nimi uklęknąć, tak wytrwali w przywiązaniu do narodowości i religii. I takie godne życie prowadzili na zesłaniu . Ojciec Rafał był właściwie pionierem ekumenizmu. Mówimy przecież o wydarzeniach jeszcze sprzed II Soboru Watykańskiego. Ja byłam zachwycona widząc w katedrze unitów i rzymskich katolików, że potrafią razem się modlić, że taka zgoda... Ale to był pozór, bo w kontaktach z ludźmi wyczuwałam, że konflikt polsko-ukraiński w nich tkwi, tli się przyprószony popiołem. Czuło się wzajemną nieufność i to nawet na terenie kościoła... Ale nie u ojca Rafała. On był bardzo ekumeniczny. Pokazał mi kiedyś zwykłą puderniczkę. Niech pani patrzy mówił w tej puderniczce przenosimy komunię świętą dla chorych do szpitala. Takie zwykłe puderniczki święcił i przekazywał wtajemniczonym kobietom. Opowiadał też, jak był wzywany do szpitala do umierających, w czym pomagały pielęgniarki katoliczki i unitki: Dostaję kitel lekarski, wszyscy wokół myślą, że ja jestem lekarzem, a ja chorego zaopatruję na śmierć. Dla było też wielkim zaskoczeniem, że kobiety były dopuszczane do roznoszenia komunii świętej! Ale to było jedyne wyjście, on nie był w stanie obsłużyć wszystkich.

      Prof. Gębarowicz - ja tyle mu zawdzięczam! To on oprowadzał mnie po Lwowie! Dopiero w ostatnim tomie, za jego zgodą, mogłam mu podziękować za współpracę. Do niego co miesiąc ustawiały się kolejki ludzi, których wspierał. Wtedy też była bieda. Dwa dni mojej diety, to była miesięczna emerytura! Profesor zajmował dwa pokoje wypełnione starymi, zabytkowymi meblami. Przychodziła do niego codziennie dr Maria Chmielowska, która pracowała kiedyś z nim razem w Bibliotece Baworowskich. Ona się opiekowała Profesorem, przygotowywała mu posiłki, była do niego bardzo przywiązana. Profesor opowiadał, że został we Lwowie świadomie, by pilnować polskiego dziedzictwa. Opowiadał, że na początku lat pięćdziesiątych odbywał się nad nim sąd w teatrze. Sądzony był jak jakiś szpieg, szkodnik kultury... To było dla niego okropne przeżycie... Nie mogę sobie darować, że po powrocie do Krakowa nie opisałam tych długich rozmów z prof. Gębarowiczem. W jego mieszkaniu, w dniu imienin profesora 1 stycznie 1959 r., poznałam też ucznia prof. Weigla, prof. Henryka Mosinga. Był on cenionym przez władze sowieckie mikrobiologiem. Zawsze wysyłali go w miejsca, gdzie wybuchały epidemie. Wykorzystywał te podróże do wyszukiwania polskich rodzin. Poznałam dziewczynę polskiego pochodzenia, którą on sprowadził do Lwowa, aby była bliżej Polski. Nikt nie wiedział, że był kapłanem. Wyświęcił go podobno kardynał Karol Wojtyła. Prof. Mosing mieszkał w instytucie, na ostatnim piętrze i nikt się nie orientował, że on tam codziennie odprawiał mszę świętą. Kiedyś zaprowadzono mnie do mieszkania wdowy po dyrektorze biblioteki Uniwersytetu Lwowskiego pani Biernackiej. Mieszkała razem z bazylianką, zakonnicą, która pracowała jako pielęgniarka. Proszę sobie wyobrazić, że w tym mieszkaniu wypiekano opłatki i hostie, które były rozprowadzane po całej Rosji. Robiły to całymi dniami, a wszystko oczywiście owiane było tajemnicą.[...]

  • 16.01.1991- mianowany przez Ojca Świętego Jana Pawła II biskupem pomocniczym lwowskim
  • 23.11.1995 -zmarł we Lwowie. Pochowany w podziemiach katedry lwowskiej <


    Z życia kościoła lwowskiego
    Ze strony internetowej Archidiecezji Lwowskiej

    20. stycznia 2004

    Dnia 20 stycznia wydano kolejny Schematyzm Archidiecezji Lwowskiej. Zawiera on informacje na dzień 31 grudnia 2003 roku. Schematyzm wydany w języku polskim i ukraińskim. Dowiadujemy się z niego, że w Archidiecezji istnieje 270 kościołów i kaplic, w których w każdą niedzielę i święta odprawia się Mszę św.; czynnych jest 8 sanktuariów; 6 kapłanów studiuje w Rzymie; w Seminarium Duchownym kształci się 49 alumnów; posługę w Archidiecezji sprawuje 14 Zgromadzeń i Zakonów męskich oraz 22 żeńskich; 11 kapłanów Archidiecezji pracuje poza jej granicami. W duszpasterstwie zatrudnionych jest 76 kapłanów i diakonów Archidiecezji oraz 84 księży diecezjalnych i zakonnych, którzy przybyli z zagranicy. Schematyzm przekazuje nam również informacje o hierarchi Kościoła Greckokatolickiego na Ukrainie. Poprzedni Schematyzm okazał się w 2001 roku. Chętnych, którzy chcą nabyć tę ciekawą pozycję zapraszamy do Kurii Metropolitalnej przy ul. Winniczenka 32 we Lwowie. Tel.: 380 (322) 40-37-47. <


    8. stycznia 2004

    Dnia 8 stycznia 2004 roku przedstawiciele Archidiecezji lwowskiej na czele z kardynałem Marianem Jaworskim uczestniczyli we Mszy św. sprawowanej przez Ojca Świętego w jego prywatnej kaplicy. Po Mszy św. przedstawiciel Szachetnego Bractwa pan Igor Żuk podarował Ojcu Świętemu mitrę i stułę. Na mitrze wyhaftowany jest obraz Matki Bożej Łaskawej patronki Lwowa. Stuła zawiera wizerunki nowych błogosławionych - arcybiskupa Józefa Bilczewskiego i Księdza Zygmunta Gorazdowskiego, których Papież beatyfikował we Lwowie w czerwcu 2001 roku.

    Następnie Ojciec Święty poświęcił kopię obrazu Matki Bożej Tartakowskiej oraz korony dla tego obrazu. Na tą uroczystość przybył proboszcz parafii Łukawiec z diecezji zamojskolubaczowskiej w Polsce, gdzie znajduje się oryginał obrazu oraz proboszcz parafii Tartaków, który otrzymał ten cenny dar z rąk Ojca Świętego. Oryginał obrazu Matki Bożej Tartakowskiej koronował Jan Paweł II w Lubaczowie dnia 3 czerwca 1991 roku. Uroczysta intronizacja kopii obrazu odbędzie się w Tartakowie 15 maja 2004 roku. <


    1, 2.listopada 2003

    Dnia 1 listopada, jak co roku, na Cmentarzu Orląt, które jest częścią nekropoli Łyczakowskiej kardynał Marian Jaworski odprawił Mszę św. przy bardzo licznym udziale wiernych różnych obrządków. Po Mszy św. kardynałowie Jaworski i Huzar ze Lwowa oraz Filip Barbarin, arcybiskup Lyonu, modlili się przy pomniku Ukraińskiej Halickiej Armii i grobach Cmentarzu Orląt. W uroczystości udział wzięli wojewoda lwowski Aleksandr Sendeha, konsul RP we Lwowie Janusz Jabłoński, ambasador Francji w Kijowie, którzy złożyli kwiaty na obu cmentarzach.

    Dnia 2 listopada na cmentarzu Janowskim przy grobie błogosławionego arcybiskupa Józefa Bilczewskiego kardynał Marian Jaworski odprawił Mszę św. w intencji wszystkich zmarłych. <


    Poprzedni arcybiskupi lwowscy

  • MACIEJ (1375-+1380),
  • BERNARD (1384-+1390),
  • Bł. Jakub STRZEMIĘ (27.06.1391-+20.10.1409) -20.09.1790 - beatyfikowany przez Piusa VI,
  • Mikołaj TRĄBA (18.06.1410-30.06.1412), od 1412 - abp metropolita gnieźnieński, prymas Polski
  • Jan RZESZOWSKI (26.08.1412-+12.08.1436), Rektor Akademii Krakowskiej
  • Jan ODROWĄŻ (25.02.1437-+09.1450),
  • GRZEGORZ z Sanoka (17.03.1451-+29.01.1477),
  • Jan DŁUGOSZ (1480-+29.05.1480),
  • Jan STRZELECKI (WĄTRÓBKA),(09.05.1481-+26.08.1488)
  • Andrzej BORYSZEWSKI (23.09.1488-14.03.1503),od 1503 - abp metropolita gnieźnieński, prymas Polski
  • Bernard WILCZEK (28.04.1505-+1540),
  • Piotr STARZECHOWSKI 31.05.1540-+01.04.1554),
  • Feliks LIGĘZA (07.05.1555-+26.01.1560),
  • Paweł TARŁO (15.01.1561-+21.05.1565),
  • Stanisław SŁOMOWSKI (07.09.1565-+22.09.1575),
  • Jan SIENIŃSKI (10.12.1576-+1582),
  • Jan Dymitr SOLIKOWSKI (28.03.1583-+27.06.1603),
  • Jan ZAMOJSKI (04.02.1604-+03.04.1614),
  • Jan Andrzej PRÓCHNICKI (24.11.1614-+13.05.1633),
  • Stanisław GROCHOWSKI (19.12.1633-+01.03.1645),
  • Mikołaj KROSNOWSKI (01.03.1645-+26.09.1653),
  • Jan TARNOWSKI (06.07.1654-+24.08.1669),
  • Albert KORYCIŃSKI (30.06.1670-17.01.1677), od 1677 biskup w Kamieńcu Podolskim
  • Konstanty LIPSKI (17.03.1681-+14.03.1698),
  • Konstanty ZIELIŃSKI (30.03.1700-+17.02.1709), w 1707r. - uwięziony przez Rosjan, zmarł w Moskwie
  • Mikołaj POPŁAWSKI (21.07.1710-+07.09.1711),
  • Jan SKARBEK (30.01.1713-+02.12.1733),
  • Mikołaj Gerard WYŻYCKI (06.05.1737-+07.04.1757),
  • Mikołaj DEMBOWSKI (26.09.1757-+27.11.1757),
  • Władysław Aleksander ŁUBIEŃSKI (13.03.1758-09.04.1759), od 1759 - abp metropolita gnieźnieński, prymas Polski
  • Wacław Hieronim SIERAKOWSKI (21.07.1760-+25.10.1780),
  • Ferdynand Onufry KICKI (25.10.1780-+02.02.1797),
  • Kajetan Ignacy KICKI (18.12.1797-+15.01.1812
  • Andrzej Alojzy ANKWICZ (25.05.1814-30.09.1833), od 1833 - abp Pragi
  • Franciszek Ksawery LUSCHIN (18.03.1834-06.04.1835), od 24.05.1824 do 18.03.1834- abp Trydentu, od 1835 - abp Gorycji,
  • Franciszek PISZTEK (24.07.1835-+01.02.1846), Kanonik praski,od 27.09.1824 - bp pomocniczy praski,od 24.02.1832 - bp tarnowski
  • Wacław Wilhelm WACŁAWICZEK (18.08.1847-29.05.1848),Kanonik praski,rektor Uniwersytetu w Pradze, zrezygnował z urzędu arcybiskupa lwowskiego 29.05.1848 r.
  • Łukasz BARANIECKI (30.03.1849-+30.06.1858),
  • Franciszek Ksawery WIERZCHLEYSKI (06.12.1860-+17.04.1884),
  • Seweryn MORAWSKI (15.02.1885-+02.05.1900),
  • Bł. Józef BILCZEWSKI (17.12.1900-+20.03.1923), Rektor Uniwersytetu Lwowskiego, beatyfikowany przez Papieża Jana Pawła II we Lwowie 26.06.2001 r.
  • Bolesław TWARDOWSKI (03.08.1923-+22.11.1944),
  • Eugeniusz BAZIAK (22.11.1944-+15.06.1962), 26.04.1946 - wysiedlony do Polski, od 1951 - administrator archidiecezji krakowskiej, 28.09.1958 - wyświęcił na biskupa ks. Karola WOJTYŁĘ, późniejszego papieża Jana Pawła II, w latach 1962 - 1962 - abp metropolita krakowski, zmarł w Warszawie, pochowany w Krakowie na Wawelu.


    Administratorzy archidiecezji lwowskiej w Lubaczowie

  • Michał ORLIŃSKI (22.06.1962-14.06.1964),
  • Jan NOWICKI (15.06.1964-+14.08.1973),
  • Marian RECHOWICZ (1973-+28.09.1983),
  • Stanisław CAŁY (30.09.1983-24.05.1984),
  • Marian JAWORSKI (24.05.1984-16.01.1991)
  • Powrót
    Licznik